sobota, 6 czerwca 2015

Salon, a właściwie jego część...

... i stało się to, czego tak bardzo się obawiałam...
...zakładając bloga, wiedziałam, że będzie taki czas, że go zaniedbam...
 
TAK DŁUGO MNIE TU NIE BYŁO!
 
Tyle spraw na głowie, tyle rzeczy do zrobienia. Nadrabiam jedne, by inne zaległości mogły się powiększyć...czy każdy tak ma??? Zastanawiałam się, co robią ludzie, którzy nie mają nic do  zrobienia??? Czy tacy w ogóle istnieją??? Szybko sobie odpowiadam - tacy ludzie muszą się strasznie nudzić..., więc tym oto wstępem nadrabiam zaległości :)

Salon
w ...białym, małym... słowo to ma tak wiele znaczeń, bo salon to trochę kuchnia, trochę jadalnia i trochę przedpokój, no i salon to salon. Dla tych to się zagubili, napisze najprościej. Otwarta przestrzeń 47 metrów to połączenie salonu, kuchni, jadalni i przedpokoju. Nie ma tu żadnych drzwi... i choć od razu nasuwa się myśl - rany jaka przestrzeń. Napiszę szybciutko - wcale tego nie odczuwam, że taką mam przestrzeń...no może jak myję podłogę czy odkurzam :p Dlaczego taka przestrzeń i połączenie tylu pomieszczeń??? To miejsce to serce Naszego domu - każdy ma każdego widzieć i mieć możliwość rozmowy. Nie chcę czuć się samotna gdy gotuje, czy gdy oglądam TV, a mój K. szykuje kolację. Dzięki tej przestrzeni uniknęłam też tego, czego tak bardzo nie lubię - blokowej "traumy" z dzieciństwa - przedpokój 2 na 2, a drzwi 150 par, a w każdy kąt wciśnięte coś... i choć byłam tam bardzo szczęśliwym dzieckiem - nie chcę tak mieszkać, gdy sama zakładam rodzinę.

Zatem dziś pokaże Wam otwartą przestrzeń, zwaną salonem. Choć nie jest to jeszcze cały salon, reszta czeka na dopieszczenie. Poza tym o czymś muszę pisać w kolejnych postać...
Zapewne większość z moich czytelników spodziewa się bieli - taka modna jest teraz. Nic bardziej mylnego - kocham wenge - w szczególności tą z Kronopolu,  o wdzięcznej nazwie WENGE MAGIA. Po ponad roku mieszkania w ...białym, małym... salon w kwestii dodatków przebył 3 metamorfozy kolorystyczne. Najpierw było zielono, potem nastały święta, więc było czerwono, a dziś mamy kolory ziemi i miodowe odcienie. Wciąż jest sporo rzeczy, które są na liście must have, ale powolutku... nie wszystko odrazu.
Zatem tadam - salon :)
 

 
 
...i jeszcze coś - coś co uwielbiam i jestem z tego czegoś dumna...
Nasze motto - choć mój K. przyznaje się tylko do zdania nr 8 :p
Widziałam wiele wersji "w tym domu", z żadną się nie identyfikowałam w 100%, więc postanowiłam stworzyć własną wersję. Napisałam to co pasuje do Nas i zamówiłam wykonanie.
I jest :)
 

A Koko jak to Koko - zawsze wciśnie się w kadr. Serca nie mam go wyganiać, więc niech robi karierę myszol mój kochany!


 
POZDRAWIAM
P.
 

10 komentarzy:

  1. Bardzo ładnie, zazdroszczę małego, białego....my w blokowisku, a napis na ścianie coś fantastycznego, pomysł rewelacyjny. Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ależ świetny pomysł z napisem na ścianie :))
    Cudnie sprawia wrażenie :))
    Pozdrawiam cieplutko, Agness:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Fajne to wasze motto- takie prawdziwe, nieprzesłodzone :) A wenge bardzo do bieli pasuje, też mam w każdym prawie pokoju jakiś większy lub mniejszy akcent w tym kolorze :)
    Fajnie, ze dodałaś opcję obserwatorów, teraz nie przegapię żadnego nowego posta :)
    Buziaki

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ...wciąż się uczę nowych opcji na blogu :) A opcja obserwatorów troszkę czasu mi zajęła !

      Usuń
  4. Bardzo mi się podoba pomysł z tak otwartą przestrzenią, świetna sprawa! Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Motto jest super, fajnie tak spersonalizować swój dom :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja uwielbiam personalizację...powstają rzeczy nietypowe, oryginalne i jedyne :) No i co najważniejsze, bliskie naszemu sercu!

      Usuń
  6. Tak , każdy tak ma , ze czasem blog idzie w odstwke , aby znów powrócić z nowymi pomysłami i chęcią do działania

    OdpowiedzUsuń
  7. Każdy ma to co mu w duszy gra. Mi nie gra wenge, ale u Ciebie wygląda i komponuje się całkiem nieźle. Piękny dom, masz rację otwarte pomieszczenia są milion razy lepsze od ciasnoty i samotności. Może też tak mówię, bo się wychowałam w (jak Ty to ujęłaś) w "balkonowej " przestrzeni. A co do milusińskich to moje dwa niesforne buldogi też wszędzie się wcisną :) Pozdrawiam Ciebie i Koko oraz zapraszam do mnie- dopiero zaczynam i przyda mi się opinia innych blogerów :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie - każdy ma to co mu w duszy gra - pięknie to ujęłaś :) Dla mnie ten odcień wenge jest bardzo wdzięcznym kolorem, czekoladowym. Nie wyobrażam sobie u siebie natomiast wszystkich odcieni brązu w typie jabłoń, kasztan itp. Albo coś jest białe, albo czarne, albo moja wenge albo szarość :)
      ...a milusińscy na najlepsi w całej aranżacji domku !
      Dziękuję za zaproszenie-na pewno będę zaglądać :) Również pozdrawiam :)

      Usuń