Pierwszy kadr...

Tak jak obiecywałam - kolejny post i pierwsze wejście do ..białego, małego domku...

 

...tak, tak, wiem - przepadłam... na dobrych kilka dni, ale praca zawodowa mnie pochłonęła!
Moi maturzyści kończą już szkołę, drugoklasiści idą na praktykę zawodową na cały maj,

więc wiadomo - poprawianie sprawdzianów, walka o oceny itp., itd.
Zatem tak troszku jestem wytłumaczona :)

Ale przechodząc do sedna....
... dzisiaj pokażę Wam Nasz PRZEDPOKÓJ :)

Pomysłu długo na niego nie miałam, choć wiedziałam, że

- nie będzie w nim szafy wnękowej, czy jakiejkolwiek innej szafy,

- nie będzie magazynu butów ( to akurat ze względu na miłość do butów Naszej Tosi - miłość niszczenia butów oczywiście, tych Pańci w szczególności...)
- nie będzie przeglądu Naszych kurtek, bluz i jakichkolwiek innych okryć wierzchnich.

Postanowiłam i spełniłam!

Wszak dopiero po pół roku od przeprowadzki wzięłam się za to pomieszczenie, ale nie ważny czas, ważny efekt - a ja osobiście jestem bardzo z tego efektu zadowolona.

 

Pomieszczenie jest nieduże, dość wąskie, właściwie ma spełniać jedynie funkcje przejścia między podwórkiem a salonem + "rozpłaszczanie" się przybyłych gości. Dodatki dobierałam staranie i długo nad każdym się zastanawiałam. Z niektórymi w momencie decyzji zakupu okazywał się problem, bo już nie było na półce sklepowej - ale właścicielka ...białego, małego... jak coś sobie wbije do głowy to koniec. Zatem bardzo często kończyło się, że robiłam objazd po mieście szukając mojego upragnionego gadżetu. Tym oto sposobem powstał taki oto przedpokój...

 

 

  

 



 

...a poduszki są dwustronne...

Raz jest LOVE, a raz HOME.

 

 

 

...i nawet w przedpokoju nie mogło zabraknąć sentymentalnego powrotu do przeszłości...

Sesja ślubna przy zachodzie słońca w Międzyzdrojach.

 

 

 

Choć z efektu końcowego jestem zadowolona i dumna, to wcale nie oznacza, że nie ma czego zmieniać....

na pierwszy rzut idzie dywanik...oj marzy mi się...., ale póki co szukam idealnego!

 

 

POZDRAWIAM

P.