Odziedziczone marzenie...

Kolejny post postanowiłam napisać, dlaczego ....biały, mały domek..., no i w ogóle czemu domek???

Historia tego pierwszego sięga kilkunastu lat wstecz, kiedy to jeszcze będąc małą dziewczynką, podsłuchiwałam rozmowy babci i dziadka, od strony mamy - jak to dziadek babci obiecywał - biały, mały domek. Niestety babcia musiała się obejść smakiem obietnicy,  a w ramach pocieszenia dostała....maszynę do szycia! Przez kolejne lata życia temat samego domku wciąż przewijał się w rodzinnych rozmowach. Mieszkałam z rodzicami i bratem na 51m w popegeerowskim bloku. I pamiętam do dziś, jak o wyborze mebli nie stanowił fakt czy są ładne, czy się podobają, czy pasują, lecz czy się zmieszczą w miejsce, które było na nie przeznaczone. Pomimo, iż rodzice powtarzali - ciasne, ale własne - marzyli o domku, swoim podwórku oraz swobodzie, która temu towarzyszy. Wtedy według mnie ich marzenie było nie do osiągnięcia. Po czym sama zaczęłam marzyć o tym samym -  myśląc o rodzinie, którą założę, widziałam boso latające po trawie dzieciaczki,  zwierzęta i ...biały, mały domek...

 

I tak oto sobie chodziłam po tym świecie, aż pojawił się on - mój K :*
Moja miłość od pierwszego wejrzenia, całkowita przeciwność mnie! I chyba jesteśmy najlepszym dowodem na to, że tak różni ludzie, są ze sobą, bo się idealnie dopełniają :) I tak oto po 2,5 roku bycia razem, ten mój wiecznie niezdecydowany K. stanął przede mną i rzekł - bierzemy ślub i budujemy dom!!! ( czyt. między wierszami - i bierzemy kredyt, bo takie czasy, że albo ma się kredyt, albo nic).

 

Tym oto sposobem, 20 sierpnia 2011 roku miał miejsce najpiękniejszy dzień w Naszym życiu...

Sakramentalne "TAK" odbyło się w Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie.

 

....weselnie...

  

W prezencie ślubnym od kuzynki mojego K. otrzymaliśmy sesję ślubną, czyli coś o czym marzyłam.

Mogłam wybierać do woli miejsc, nie liczyć się z czasem, ani z ilością kadrów.

Zatem mamy ponad 1000 zdjęć z czterech miejsc plenerowych.
 

...miejski park...

...miejskie ruiny...

 

 

 

...stadion żużlowy...

 

...oraz miejsce, które wspominamy najcudniej - Międzyzdroje.

 

 

 

 

Jednak to tych cudnych chwil wciąż nie koniec...

Zaraz po sesji ślubnej udaliśmy się w podróż poślubną na Fuerteventure.

Fuerta - jedna z Wysp Kanaryjskich o podłożu wulkanicznym, przez co większość plaż jest tam koloru czarnego; położona najbliżej Afryki, czego efektem jest przenoszony przez wiatr piasek  z nad Sahary, którzy tworzy na wyspie pustynne wydmy.

 

 

...a tutaj rejs na Lanzarotę.

 

 

Tak oto w bardzo krótkim, wbrew pozorom, skrócie opisałam, jak to on - mój K. - przyczynił się do tego, że odziedziczone marzenie spełniło się.

PS. Wieczór Panieński też był :p

 

POZDRAWIAM

P.